انتخاب زبان

حالت چهارقطبی مغناطیسی محوری برای انتقال توان بی‌سیم همه‌جهته

تحلیل یک سیستم انتقال توان بی‌سیم مبتنی بر تشدیدگر دی‌الکتریک با استفاده از حالت چهارقطبی مغناطیسی محوری برای انتقال توان همه‌جهته و کارآمد با مواجهه زیستی کم.
wuxianchong.com | PDF Size: 1.6 MB
امتیاز: 4.5/5
امتیاز شما
شما قبلاً به این سند امتیاز داده اید
جلد سند PDF - حالت چهارقطبی مغناطیسی محوری برای انتقال توان بی‌سیم همه‌جهته

فهرست مطالب

1. مقدمه و مرور کلی

این مقاله رویکردی نوین برای انتقال توان بی‌سیم (WPT) همه‌جهته ارائه می‌دهد که با بهره‌گیری از حالت چهارقطبی مغناطیسی محوری یک تشدیدگر دیسکی دی‌الکتریک با گذردهی بالا و تلفات کم محقق شده است. چالش اصلی مورد بررسی، ناپایداری زاویه‌ای و افت بازده در سیستم‌های مرسوم WPT مبتنی بر سیم‌پیچ هنگام تغییر جهت‌گیری گیرنده است. سیستم پیشنهادی با هدف ایجاد یک میدان مغناطیسی همگن در صفحه عرضی طراحی شده است که امکان دستیابی به بازده انتقال توان یکنواخت را صرف نظر از موقعیت زاویه‌ای گیرنده نسبت به فرستنده فراهم می‌کند.

این کار با پشتیبانی بنیاد علمی روسیه انجام شده و گامی مهم به سوی شارژ چنددستگاهی راحت، ایمن و کارآمد نشان می‌دهد.

88%

بازده انتقال توان ثابت در تمامی زوایا

157 مگاهرتز

فرکانس کاری

3 سانتی‌متر

فاصله انتقال

90%

بازده کلی برای 2 گیرنده

2. فناوری هسته‌ای و روش‌شناسی

2.1 حالت چهارقطبی مغناطیسی محوری

حالت چهارقطبی مغناطیسی محوری یک تشدید الکترومغناطیسی خاص در یک جسم دی‌الکتریک است. برخلاف حالت‌های دوقطبی پایه، حالت چهارقطبی دارای توزیع میدانی پیچیده‌تری است که با دو دوقطبی مغناطیسی با جهت‌گیری مخالف مشخص می‌شود. این پیکربندی، هنگامی که در امتداد محور یک تشدیدگر دیسکی برانگیخته شود، میدان مغناطیسی‌ای تولید می‌کند که در صفحه عمود بر محور تا حد زیادی همگن است. این همگنی کلید انتقال توان همه‌جهته است، زیرا یک سیم‌پیچ گیرنده که در هر نقطه از آن صفحه قرار گیرد، به شار مغناطیسی مشابهی کوپل می‌شود و تغییرات بازده با زاویه را به حداقل می‌رساند.

2.2 طراحی تشدیدگر دی‌الکتریک

فرستنده یک تشدیدگر دیسکی توخالی است که از یک ماده سرامیکی با «گذردهی کلان» و تلفات کم (ضریب کیفیت بالا) ساخته شده است. مرکز توخالی احتمالاً به شکل‌دهی حالت و محدودسازی میدان کمک می‌کند. استفاده از تشدیدگر دی‌الکتریک به جای سیم‌پیچ‌های فلزی دو مزیت عمده دارد: 1) کاهش چشمگیر تلفات اهمی که منجر به ضریب کیفیت و بازده بالاتر سیستم می‌شود. 2) محدودسازی قوی میدان الکتریکی درون دی‌الکتریک که تلفات تابشی را به حداقل رسانده و مواجهه بافت‌های زیستی اطراف با میدان‌های الکتریکی را کاهش می‌دهد و به یک نگرانی ایمنی حیاتی در WPT می‌پردازد.

3. ساختار آزمایشی و نتایج

3.1 عملکرد گیرنده تکی

سیستم در فرکانس 157 مگاهرتز آزمایش شد. با قرار دادن یک سیم‌پیچ گیرنده در فاصله 3 سانتی‌متری از دیسک فرستنده، بازده انتقال توان (PTE) ثابتی در حدود 88% در حین چرخش گیرنده در 360 درجه حفظ شد. این موضوع، قابلیت همه‌جهته ناشی از میدان مغناطیسی همگن حالت چهارقطبی را به صورت تجربی تأیید می‌کند.

3.2 شارژ چندگیرنده‌ای

یک آزمون حیاتی برای کاربردهای عملی، شارژ همزمان چندین دستگاه است. این مطالعه شارژ دو گیرنده را با بازده کلی سیستم 90% نشان داد که مستقل از موقعیت‌های زاویه‌ای گیرنده‌ها نسبت به یکدیگر و فرستنده بود. این امر حاکی از حداقل تداخل کوپلینگ متقابل بین گیرنده‌ها است که مشکلی رایج در سیستم‌های چندسیم‌پیچی است.

3.3 ایمنی و مواجهه با میدان

یک مزیت ادعا شده مهم، ایمنی است. تشدیدگر دی‌الکتریک بیشتر میدان الکتریکی را در حجم خود محدود می‌کند. در نتیجه، اندازه‌گیری‌ها نشان داد که مواجهه بافت‌های زیستی خارجی با هر دو میدان الکتریکی (E) و مغناطیسی (H) به حداقل رسیده است که منجر به نرخ جذب ویژه (SAR) پایین می‌شود. این امر امکان استفاده بالقوه از سطوح توان ورودی بالاتر را در حالی که در محدوده ایمنی مقرراتی (مانند دستورالعمل‌های ICNIRP) باقی می‌ماند فراهم می‌کند؛ محدودیتی که برای بسیاری از سیستم‌های همه‌جهته بدون محافظ وجود دارد.

4. تحلیل فنی و چارچوب

4.1 فرمول‌بندی ریاضی

بازده یک سیستم WPT القایی تشدیدی را می‌توان با استفاده از نظریه حالت‌های کوپل شده یا نظریه مدار مدل کرد. بازده انتقال توان (PTE) بین یک فرستنده (Tx) و گیرنده (Rx) اغلب به صورت زیر داده می‌شود: $$\eta = \frac{k^2 Q_{Tx} Q_{Rx}}{(1 + \sqrt{1 + k^2 Q_{Tx} Q_{Rx}})^2}$$ که در آن $k$ ضریب کوپلینگ است و $Q_{Tx}$ و $Q_{Rx}$ به ترتیب ضرایب کیفیت تشدیدگرهای فرستنده و گیرنده هستند. خاصیت همه‌جهته بودن دلالت بر این دارد که $k$ برای تمامی موقعیت‌های زاویه‌ای $\theta$ گیرنده در صفحه عرضی تقریباً ثابت می‌ماند ($k \approx k_0$)، یعنی $k(\theta) \approx \text{ثابت}$. ضریب کیفیت بالای $Q_{Tx}$ که توسط تشدیدگر دی‌الکتریک کم‌تلفات حاصل شده است، مستقیماً حداکثر $\eta$ ممکن را افزایش می‌دهد.

4.2 مثال چارچوب تحلیل

مطالعه موردی: ارزیابی عملکرد همه‌جهته
هدف: کمّی‌سازی تغییرات زاویه‌ای PTE برای یک طراحی جدید فرستنده WPT.
مراحل چارچوب:

  1. اندازه‌گیری پارامترها: برای یک فاصله ثابت $d$، پارامترهای S ($S_{21}$) بین Tx و Rx را در گام‌های زاویه‌ای گسسته $\theta_i$ (مثلاً هر 15 درجه) اندازه‌گیری کنید.
  2. محاسبه بازده: PTE را از $S_{21}$ محاسبه کنید: $\eta(\theta_i) = |S_{21}(\theta_i)|^2$.
  3. معیار یکنواختی: انحراف معیار $\sigma_\eta$ و دامنه ($\eta_{max} - \eta_{min}$) مجموعه داده $\eta(\theta_i)$ را محاسبه کنید.
  4. مقایسه معیار: $\sigma_\eta$ و دامنه را با یک سیستم سیم‌پیچی مرسوم حالت دوقطبی مقایسه کنید. $\sigma_\eta$ پایین‌تر و دامنه کوچک‌تر نشان‌دهنده عملکرد همه‌جهته برتر است.
  5. ارزیابی ایمنی: بزرگی میدان E و H خارجی اطراف فرستنده را در توان عملیاتی آن نقشه‌برداری کنید. SAR شبیه‌سازی شده را برای یک مدل بافت استاندارد (مثلاً از استاندارد IEEE C95.1) محاسبه کرده و با محدودیت‌های مقرراتی مقایسه کنید.
این چارچوب روشی استاندارد برای مقایسه ادعای «همه‌جهته» در فناوری‌های مختلف WPT ارائه می‌دهد.

5. تحلیل انتقادی و بینش کارشناسی

بینش هسته‌ای: زنگنه و همکارانش یک چرخش هوشمندانه از فیزیک پایه به مهندسی کاربردی انجام داده‌اند. آن‌ها صرفاً از یک تشدیدگر دی‌الکتریک استفاده نمی‌کنند؛ بلکه به طور خاص از یک حالت چهارقطبی مغناطیسی مرتبه بالاتر - مفهومی رایج‌تر در فرامواد و نظریه پراکندگی - برای حل یک نقطه درد بسیار عملی در WPT یعنی ناهم‌راستایی زاویه‌ای بهره می‌برند. این یک مثال کلاسیک از مهندسی حالت است که یادآور نحوه دستکاری تشدیدهای می در نانوذرات دی‌الکتریک برای فراسطوح نوری توسط محققان است.

جریان منطقی: استدلال مستحکم است: 1) شناسایی مسئله (ناپایداری زاویه‌ای در WPT مبتنی بر سیم‌پیچ). 2) پیشنهاد یک اصل راه‌حل (میدان مغناطیسی همگن). 3) انتخاب یک ساختار فیزیکی که از حالتی که چنین میدانی تولید می‌کند پشتیبانی کند (چهارقطبی مغناطیسی محوری در یک دیسک). 4) انتخاب ماده‌ای که منفعت را به حداکثر برساند (سرامیک با ε بالا و تلفات کم برای Q بالا). 5) تأیید با آزمایش‌ها (PTE 88%، همه‌جهته). 6) پرداختن به سؤال حیاتی بعدی (چندگیرنده‌ای، ایمنی). جریان از مفهوم به اثبات مفهوم و سپس پرداختن به مقیاس‌پذیری و ایمنی برای یک نامه پژوهشی منطقی و کامل است.

نقاط قوت و ضعف: نقاط قوت: تمرکز دوگانه بر عملکرد (بازده، همه‌جهته بودن) و ایمنی (مواجهه کم با میدان، SAR) یک نقطه قوت عمده است که اغلب در پیگیری صرف بازده نادیده گرفته می‌شود. استفاده از یک المان تغذیه‌شده تکی در مقایسه با آرایه‌های فازی چندسیم‌پیچی و چندمنبعی پیچیده، به زیبایی ساده است. بازده 90% برای دو گیرنده چشمگیر و برای استفاده در دنیای واقعی بسیار امیدوارکننده است. نقاط ضعف: فیل در اتاق فاصله 3 سانتی‌متری است. اگرچه برای پدهای شارژ میدان نزدیک مناسب است، اما ادعای WPT «برد متوسط» را به شدت محدود می‌کند. فرکانس 157 مگاهرتز در باندی شلوغ قرار دارد؛ کسب تأیید مقرراتی برای دستگاه‌های مصرفی در سطوح توان معنادار می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. مقاله همچنین فاقد تحلیل دقیقی از نحوه تغییر بازده با فاصله و ناهم‌راستایی جانبی است که به اندازه ناهم‌راستایی زاویه‌ای مهم است. در نهایت، ماده با «گذردهی کلان» ممکن است انحصاری یا گران باشد که بر تجاری‌سازی تأثیر می‌گذارد.

بینش‌های قابل اجرا:

  1. برای پژوهشگران: سایر حالت‌های مرتبه بالا (هشت‌قطبی مغناطیسی، توروئیدی) را در هندسه‌های دی‌الکتریک مختلف (کره‌ها، مکعب‌ها) که ممکن است یکنواختی میدان بهتر یا برد طولانی‌تری ارائه دهند، بررسی کنید. روش‌های تنظیم پویا برای حفظ تشدید و کوپلینگ در حین حرکت گیرنده‌ها را بررسی کنید.
  2. برای توسعه‌دهندگان محصول: این را به عنوان یک راه‌حل ممتاز برای سطوح شارژ چنددستگاهی با مکان ثابت (مانند میزهای کنفرانس، کانترهای آشپزخانه) در نظر بگیرید. اولویت را به یکپارچه‌سازی با مدارهای تشخیص شیء خارجی (FOD) و محافظت از موجود زنده (LOP) بدهید، زیرا مشخصه ایمنی یک نقطه فروش کلیدی است.
  3. برای سرمایه‌گذاران: این فناوری در نقطه شیرین بین شارژ القایی ساده و شکل‌دهی پرتو RF پیچیده قرار دارد. منتظر کارهای پیگیری‌ای باشید که برد را فراتر از 10 سانتی‌متر گسترش داده و با الکترونیک مصرفی نمایش می‌دهند. مالکیت فکری پیرامون ترکیب سرامیک خاص و مکانیزم برانگیختگی حالت می‌تواند ارزشمند باشد.
این کار به طور قانع‌کننده‌ای یک مسیر فنی برتر برای WPT همه‌جهته را نشان می‌دهد، اما قابلیت تجاری‌سازی آن کاملاً به حل چالش‌های برد و هزینه بستگی دارد. این یک نمونه اولیه درخشان است که اکنون نیاز به تکامل به یک محصول عملی دارد.

6. کاربردهای آینده و جهت‌گیری‌ها

  • الکترونیک مصرفی: سطوح شارژ برای تلفن‌های هوشمند، ساعت‌ها، هدفون‌های بی‌سیم و لپ‌تاپ‌ها که نیاز به قرارگیری دقیق ندارند.
  • ایمپلنت‌های پزشکی: تغذیه بی‌سیم ایمن و همه‌جهته برای دستگاه‌های کاشته شده مانند ضربان‌سازها یا تحریک‌کننده‌های عصبی، جایی که حداقل مواجهه بافت با میدان‌های E حیاتی است.
  • اینترنت اشیاء صنعتی و رباتیک: تغذیه حسگرها یا ابزارها روی سکوهای چرخان (مانند بازوهای رباتیک، میزهای گردان تولید) که اتصال سیمی پیوسته در آن‌ها غیرممکن است.
  • وسایل نقلیه الکتریکی: به عنوان یک مؤلفه در پدهای شارژ بی‌سیم ایستا برای وسایل نقلیه، که ناهم‌راستایی پارک را تحمل می‌کنند.
  • جهت‌گیری‌های پژوهشی: گسترش محدوده عملیاتی از طریق لنزهای فراماده میدان نزدیک یا تشدیدگرهای رله. مقیاس‌بندی فرکانس به باندهای هم پایین‌تر (کیلوهرتز برای نفوذ عمیق‌تر) و هم بالاتر (گیگاهرتز برای مینیاتوری‌سازی). یکپارچه‌سازی با پروتکل‌های ارتباطی برای مدیریت هوشمند توان. بررسی تشدیدگرهای دی‌الکتریک انعطاف‌پذیر یا هم‌ساز برای سطوح غیرمسطح.

7. مراجع

  1. Zanganeh, E., Nenasheva, E., & Kapitanova, P. (Year). Axial Magnetic Quadrupole Mode of Dielectric Resonator for Omnidirectional Wireless Power Transfer. Journal/Magazine Name, Volume(Issue), pages. (Source PDF)
  2. Sample, A. P., Meyer, D. A., & Smith, J. R. (2011). Analysis, experimental results, and range adaptation of magnetically coupled resonators for wireless power transfer. IEEE Transactions on Industrial Electronics, 58(2), 544-554.
  3. Kurs, A., Karalis, A., Moffatt, R., Joannopoulos, J. D., Fisher, P., & Soljačić, M. (2007). Wireless power transfer via strongly coupled magnetic resonances. Science, 317(5834), 83-86.
  4. International Commission on Non-Ionizing Radiation Protection (ICNIRP). (2020). Guidelines for limiting exposure to electromagnetic fields (100 kHz to 300 GHz). Health Physics, 118(5), 483-524.
  5. Miroshnichenko, A. E., Evlyukhin, A. B., Yu, Y. F., Bakker, R. M., Chipouline, A., Kuznetsov, A. I., ... & Kivshar, Y. S. (2015). Nonradiating anapole modes in dielectric nanoparticles. Nature Communications, 6(1), 8069.
  6. IEEE Standard for Safety Levels with Respect to Human Exposure to Electric, Magnetic, and Electromagnetic Fields, 0 Hz to 300 GHz. (2019). IEEE Std C95.1-2019.